Het ping-commando is door de jaren heen een van de meest praktische manieren geweest om de werking van zowel een externe als een lokale computer te controleren bij het werken met pakketten die worden verzonden en waarvan een reactie naar verwachting details weet alsof deze actief is of niet, kwaliteit van levering, ontvangen pakketten en nog veel meer.
Door het ping-commando te gebruiken is het mogelijk om dit te doen met een enkele host of bepaalde apparatuur, maar vandaag hebben we een gratis hulpprogramma genaamd fping, waardoor de apparatuurdetectie of netwerkverificatietaken meer functies zullen hebben. Het is om deze reden dat Solvetic vandaag zal uitleggen hoe we fping in Linux kunnen installeren en gebruiken en zo nog een hulpprogramma aan de beheertaken kunnen toevoegen.
Wat is fping?Fping is ontwikkeld als een applicatie die verantwoordelijk is voor het verzenden van ICMP (Internet Control Message Protocol)-echoverzoeken naar netwerkcomputers om hun status in realtime te valideren, maar, in tegenstelling tot het ping-commando , stelt fping ons in staat om meerdere hosts tegelijk te pingen en stelt ons ook in staat om een bestand op te geven waarin de lijst met IP-adressen of hosts is om te pingen. Met fping hebben we een standaard tool voor netwerkdiagnostiek en statistieken.
In tegenstelling tot traditionele ping, is fping ontworpen om te worden gebruikt in scripts, dus de uitvoer is gericht op een veel eenvoudigere analyse.
1. Hoe fping op Linux te installeren
Om dit fping-hulpprogramma te installeren, kunnen we elk van de volgende opdrachten uitvoeren op basis van de gebruikte distributie:
Debian / Ubuntu
sudo apt install fping
CentOS / RHEL
sudo yum install fping
Fedora
sudo dnf fping installeren
Arch Linux
sudo pacman -S fping
VERGROTEN
OpmerkingAls alternatief kunnen we fping installeren vanuit bronnen, hiervoor voeren we de volgende regels in hun volgorde uit:
wget https://fping.org/dist/fping-4.0.tar.gz tar -xvf fping-4.0.tar.gz cd fping-4.0 / ./configure make && make install
2. Hoe meerdere Linux IP-adressen te pingen
Om meerdere IP-adressen te valideren, gaan we het volgende uitvoeren:
fping IP1 IP2 IP3….
VERGROTEN
We zullen twee resultaten krijgen die zijn:
In levenIP-adres is actief
OnbereikbaarDe gastheer is niet beschikbaar
3. Een reeks IP-adressen pingen in Linux
Een andere optie is om een specifiek bereik van IP-adressen te pingen. Dit stuurt een echo-verzoek naar het bereik van het IP-adres en het antwoord van elk van hen wordt verkregen en in het laatste deel vinden we details zoals:
- Aantal beheerde IP-adressen
- Aantal positieve en negatieve reacties
- Reactietijden
- Totale tijd van taakuitvoering
VERGROTEN
4. Een volledig Linux-netwerk scannen met fping
Het is mogelijk dat het voor een bepaalde ondersteuningstaak nodig is om te zien hoeveel IP-adressen al dan niet actief zijn in een lokaal netwerk. Hiervoor gaan we de parameter -r 1 toevoegen die de actie één keer herhaalt, we voeren het volgende uit:
fping -g -r 1 (IP-bereik), bijvoorbeeld fping -g -r 1 192.168.0.0/24
VERGROTEN
5. Hoe de fping-versie op Linux te valideren
Voer het volgende uit om de huidige versie van fping te kennen:
fping -v
VERGROTEN
6. Hoe te pingen vanuit een bestand in Linux
Het is mogelijk om een tekstbestand te maken met een reeks adressen om te analyseren, in dit geval moeten we de volgende syntaxis gebruiken:
fping <fping.txtMet dit commando maak je het tekstbestand aan met de info.
7. Aanvullende fping-parameters (Linux)
Met fping hebben we de mogelijkheid om extra parameters te gebruiken, zoals:
Alleen zoeken naar IPv4-adressen beperken
−4, ipv4
Zoek alleen IPv6-adressen
−6, −−ipv6
Alleen actieve IP-adressen weergeven
a, levend
Doelen weergeven op adres in plaats van DNS-naam
−A, addr
Het is het aantal bytes aan ping-gegevens dat moet worden verzonden
−b, −−grootte = BYTES
Backspace-factor wordt gebruikt in de standaardmodus, daar verzendt fping meerdere verzoeken naar een doel voordat een fout wordt gegenereerd, en hiervoor wacht het langer op een reactie op elk volgend verzoek
−B, −−backoff = N
Geeft het aantal verzoekpakketten aan dat naar elk doel moet worden verzonden
−c, −−telling = N
Gebruik DNS om het adres van het ping-retourpakket te vinden
d, rdns
IP-adressen ophalen uit een tekstbestand
f, bestand
Toon IP TTL-veld
−H, −−ttl = N
Toon de gebruikte interface
−I, iface = IFACE
Pingen elk van de meerdere IP-adressen van de bestemmingshost
ik, alles
Definieer het type dienst
−O, −−tos = N
Dit zijn de limieten voor opnieuw proberen die standaard 3 . zijn
−r, −−opnieuw proberen = N
Stelt het bronadres in
−S, src = adres
Zoek alleen offline host
u, onbereik
